Przebieg kariery i funkcje

Urodzony 24 września 1949 r. w Sorengo w Szwajcarii, w rodzinie szwedzkich rodziców, Anders Arborelius dorastał w Lund, w południowej Szwecji. Pochodząc z niepraktykującej rodziny luterańskiej, nawrócił się na katolicyzm w wieku 20 lat, pod wpływem sióstr brygidek i lektury autobiografii św. Teresy z Lisieux. Dwa lata później wstąpił do zakonu karmelitów bosych w klasztorze Norraby. Śluby wieczyste złożył w 1977 r. w Brugii, a w 1979 r. otrzymał święcenia kapłańskie w Malmö.

Posiadając licencjat z języków nowożytnych Uniwersytetu w Lund oraz doktorat z teologii z Teresianum w Rzymie, został mianowany biskupem Sztokholmu w 1998 r. przez Jana Pawła II, stając się tym samym pierwszym szwedzkim biskupem katolickim od czasów Reformacji. W 2017 r. papież Franciszek mianował go kardynałem, czyniąc go pierwszym kardynałem w historii Szwecji i Skandynawii.

W ramach Kurii Rzymskiej był członkiem Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, Kongregacji ds. Duchowieństwa, Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich, Rady ds. Gospodarczych oraz Dykasterii ds. Biskupów. Przewodniczył również Konferencji Episkopatu Skandynawii w latach 2005-2015.

Analiza jego szans na wybór

Mocne strony i atuty

• Doświadczenie duszpasterskie w kontekście mniejszościowym: Jako zwierzchnik Kościoła katolickiego stanowiącego około 1,5% populacji Szwecji, potrafił zarządzać zróżnicowaną wspólnotą, składającą się głównie z imigrantów, sprzyjając jedności i integracji.

• Zaangażowanie ekumeniczne: Kluczowa postać dialogu międzywyznaniowego w Szwecji, ściśle współpracował z władzami luterańskimi, szczególnie podczas wizyty papieża Franciszka w 2016 r. dla upamiętnienia 500-lecia Reformacji.

• Bliskość peryferii: Jego wyniesienie do godności kardynalskiej przez papieża Franciszka symbolizuje uwagę poświęconą Kościołom z geograficznych i kulturowych peryferii.

• Reputacja umiarkowania: Ceniony zarówno przez konserwatystów, jak i progresistów, jest postrzegany jako postać konsensusu w Kościele.

Słabości i czynniki mogące ograniczyć jego wybór

• Zaawansowany wiek: W wieku 75 lat, gdyby został wybrany, byłby jednym z najstarszych papieży w momencie wyboru, co mogłoby zniechęcić kardynałów pragnących dłuższego pontyfikatu.

• Ograniczona rozpoznawalność: Mało znany poza Skandynawią, nie posiada międzynarodowej renomy innych papabili.

• Brak doświadczenia dyplomatycznego: W przeciwieństwie do niektórych kandydatów, którzy zajmowali stanowiska dyplomatyczne w Stolicy Apostolskiej, nie ma doświadczenia w tej dziedzinie.

Pozycjonowanie ideologiczne

Kardynał Arborelius jest uważany za umiarkowanego, z głęboką duchową wrażliwością odziedziczoną po formacji karmelitańskiej. Kładzie nacisk na miłosierdzie, jedność i dialog, pozostając wiernym tradycyjnemu nauczaniu Kościoła. Wyraził swój dyskomfort wobec spekulacji dotyczących konklawe i podkreślił znaczenie niepolityzowania wyboru papieskiego.

Sieć kontaktów i znaczenie w Kolegium Kardynalskim

Chociaż nie należy do najbardziej wpływowych postaci Kolegium Kardynalskiego, jego udział w różnych dykasteriach i zaangażowanie na rzecz jedności chrześcijańskiej zapewniają mu pewne uznanie. Jego profil pokornego i doświadczonego pasterza mógłby przyciągnąć kardynałów poszukujących kandydata przejściowego, zdolnego do utrzymania równowagi w Kościele.